maandag 14 september 2009

Eindelijk een weekend vrij, op naar de Rockies!

Heerlijk dit weekend vrij, een heel weekend zelfs! Dus we konden eindelijk ook eens samen weg de Rockies in. Eerst nog even gekeken naar prijzen in de hutten- en hotelsector, maar voor die ene nacht dacht ik wel dat we in het tentje konden slapen. Warme slaapzakken en onze dekbedden mee, moet lukken toch? Beetje avontuur.
Zaterdagochtend vroeg vertrokken richting Jasper. De weersvoorspelling voor het weekend was goed, rond 28 graden!! De vorige keer dat ik in de Rockies was, was het slecht weer. Dus nu met zon, leuk.
Rond half 4 waren we in Jasper en hebben een campground opgezocht, Wapiti. Dat kost je $36 per nacht met kampvuur en hout. Dat hout moet je zelf even halen, maar ligt klaar op de campground. Het zijn ruime plekken met plek voor tent, picknicktafel en vuurpot/bbq. De eekhoorns bekogelen je met dennenappels want je staat onder de dennen. Maar die hebben we zoet gehouden met een grote zak pelpinda's. Eerst Jasper ingegaan, rondkijken en even wat inkopen doen voor het eten. "s Avonds heerlijk op het kampvuur een pan met aardappels gebakken en zalm geroosterd. Het smaakte een beetje naar kampvuur maar dat mocht de pret niet drukken!
De volgende dag, na een hele koude ochtend (brr) opwarmen in Jasper. Ontbijtje gehaald in het Soft Rock Cafe. Daarna nog even geshopt en in de auto de Colombia Icefields Parkway op. Ja jongens dat is echt een aanrader hoor. Prachtig die bergen, overal plekken om te stoppen voor de nodige foto's. Veel campers op de weg, maar dat geeft ook weer vakantie-gevoel . We hebben de Althabasca waterval uitgebreid bekeken en foto's gemaakt. Wat gaat er toch een kracht uit van water he, indrukwekkend hoor. Onderweg vaak gestopt, echt heerlijk zeer relaxed op ons gemak. En nog de gletsjer bekeken. Ook indrukwekkend, wat bevroren water met steen kan doen. De gletsjer is aan het smelten en ze hadden aangegeven vanaf 1890, met een tussenpoos van zo'n 30 jaar, waar het eind van de gletsjer was geweest.
Over honderd jaar verwachten ze dat hij weg is en dan is er een meer met bomen.
Na een heerlijke maaltijd, hamburgers met friet, op weg naar huis. We reden een weg waar je 180 km alleen maar bos hebt. Geen huizen of benzinepomp, helemaal niets. Eenzaam gebied hoor. Marco vond dat wel wat hebben, maar ik zou daar in mijn eentje niet gauw rijden.
Om 8 uur waren we weer thuis waar we door Emma en Johan en de harige kinderen verwelkomd werden. Het volgende weekend dat ik vrij ben geen we weer op pad, dat staat vast!
Posted by Picasa

Geen opmerkingen: