Vandaag hebben wij afscheid moeten nemen van ons Macje! Het ging de laatste tijd niet zo goed met haar. Het bleek dat ze een groot gezwel in haar maag had.Wat is dat moeilijk mensen, maar dat weten jullie dierenbezitters ook wel! Heel erg je eigen gevoel wegzetten en puur aan het beest denken. Mac is altijd een superhond geweest, maar ook een zeer zachtaardige, meegaande hond. En zo'n hond moet je gewoon een goed einde gunnen. Geen lijdensweg met operatie en/of chemokuren. Ze lag eigenlijk voornamelijk in haar mandje de laatste tijd. Met af en toe een jolige opleving met haar flos!Maar wat hebben we een plezier van haar gehad. Mijn zwarte schaduw. Op het hockeyveld vroegen ze altijd , als ik haar eens niet mee had: heb je je hondje niet bij je? Want eigenlijk ging ze altijd met me mee en zat redelijk rustig aan de kant te wachten tot we klaar waren.Echt een maatje die Mac. Elk beest wat thuis kwam, een hele horde katten, werd warm ontvangen door haar. Ze vond het goed omdat wij het ook goed vonden, zo zat ze in elkaar. Vol vertrouwen. En dat was juist zo moeilijk vanmiddag, vol vertrouwen gaat ze met je mee naar de dokter. Misschien wel vol vertrouwen dat je haar helpt, want zo heb ik het maar bekeken vandaag.
1 opmerking:
Lieve Joke,
Ik lees nu net je verdrietige bericht over Mac die niet meer is.
Helaas,helaas hoort het erbij maar eigenlijk wil je nooit je maatje moeten missen.
Ik ben wel blij dat het geen lijden is geweest voor haar(en jullie)en wens jullie sterkte met het gemis van de zwarte vriend! Liefs Anouk (maas)
Een reactie posten